Urodziła się 13.09.1912 roku w Kasinie Wielkiej, a zmarła w wieku 91 lat - 27.11.2003 roku we Wrocławiu. Przyszła na świat w rodzinie Józefa Kicmala i Katarzyny zd. Świerk. Była pierwszą z ośmiorga rodzeństwa w niezamożnej rodzinie chłopskiej. Jej matką chrzestną była reemigrantka ze Stanów Zjednoczonych, dlatego też na Emilię - bo takie miała imię - wołano Lilian. W wieku 7 lat Lilian została oddana na wychowanie bezdzietnej amerykańskiej rodzinie. Była bardzo zdolnym dzieckiem - ukończyła z wyróżnieniem humanistyczne Liceum Ogólnokształcące uzyskując wyróżnienie w postaci dwuletniego stypendium, które pozwoliło jej wstąpić na Wydział Filologii Angielskiej na Uniwersity of Chicago. W 1934 roku ukończyła studia filologiczne uzyskując stopień doktora, w rok później ukończyła prowadzone równolegle studia prawnicze i została magistrem prawa Uniwersytetu Stanowego Ilinois.
Zadebiutowała w 1926 roku wierszem do szkolnej gazetki “Ryzykowna podróż”. Następnie powstawały jej pierwsze książki w języku angielskim: “Soda Fountain Gril” (Barmanka) i “Młoda Miłość”. Za tomik opowiadań “Młoda Miłość” w 1932 roku od miasta Chicago otrzymała nagrodę.
Przeżywając wielką miłość, w 1930 roku wyszła za mąż za młodego adwokata, Roberta Seymoura. Niestety miłość ta nie trwała długo; jej mąż zginął tragicznie w wypadku samochodowym. Po tej tragedii Lilian odwiedziła po raz pierwszy od wyjazdu z Kasiny Wielkiej swoich rodziców. Opisała to w swojej książce w języku polskim pt. “Dag córka Kasi” . W latach 1936 - 1939 pracowała jako korespondentka dla nowojorskiego dziennika “Morning World”. Przyjechała do Europy nie wiedząc że zostanie już tutaj na stałe. Pisała antyhitlerowskie korespondencje zatytułowane “Z Berlina”.W tym czasie poznała swojego drugiego męża, Tadeusza Tułasiewicza, który był attache prasowym i handlowym Konsulatu Generalnego w Królewcu. W 1939 roku przyszedł na świat pierwszy syn Tułasiewiczów - Jerzy. W czasie okupacji poprzez Lwów dotarła do Kasiny Wielkiej, gdzie została tłumaczką przy obsłudze partyzanckiej radiostacji. Następnie państwo Tułasiewiczowie wyjechali do Krakowa, gdzie Lilian pełniła funkcję przedstawiciela Czerwonego Krzyża i zajmowała się powracającymi z obozów jeńcami alianckimi.
Zadebiutowała w 1926 roku wierszem do szkolnej gazetki “Ryzykowna podróż”. Następnie powstawały jej pierwsze książki w języku angielskim: “Soda Fountain Gril” (Barmanka) i “Młoda Miłość”. Za tomik opowiadań “Młoda Miłość” w 1932 roku od miasta Chicago otrzymała nagrodę.
Przeżywając wielką miłość, w 1930 roku wyszła za mąż za młodego adwokata, Roberta Seymoura. Niestety miłość ta nie trwała długo; jej mąż zginął tragicznie w wypadku samochodowym. Po tej tragedii Lilian odwiedziła po raz pierwszy od wyjazdu z Kasiny Wielkiej swoich rodziców. Opisała to w swojej książce w języku polskim pt. “Dag córka Kasi” . W latach 1936 - 1939 pracowała jako korespondentka dla nowojorskiego dziennika “Morning World”. Przyjechała do Europy nie wiedząc że zostanie już tutaj na stałe. Pisała antyhitlerowskie korespondencje zatytułowane “Z Berlina”.W tym czasie poznała swojego drugiego męża, Tadeusza Tułasiewicza, który był attache prasowym i handlowym Konsulatu Generalnego w Królewcu. W 1939 roku przyszedł na świat pierwszy syn Tułasiewiczów - Jerzy. W czasie okupacji poprzez Lwów dotarła do Kasiny Wielkiej, gdzie została tłumaczką przy obsłudze partyzanckiej radiostacji. Następnie państwo Tułasiewiczowie wyjechali do Krakowa, gdzie Lilian pełniła funkcję przedstawiciela Czerwonego Krzyża i zajmowała się powracającymi z obozów jeńcami alianckimi.
Po wyzwoleniu pracowała w “Polpressie” jako redaktor serwisu zagranicznego. Poznała wówczas wiele ludzi, którzy później tworzyli środowisko literackie Wrocławia. Tam poznała również wybitnego pisarza, Jalu Kurka, z którym szybko się zaprzyjaźniła. Od maja 1945 roku, wykorzystując dobrą znajomość angielskiego, podjęła pracę tłumacza w ambasadzie amerykańskiej w Warszawie. Po trzyletnim pobycie w Warszawie państwo Tułaasiewiczowie wyjechali do Wrocławia aby tam zamieszkać na stałe. 29 września 1952 roku przyszedł na świat ich drugi syn, obdarzony przez los zespołem Downa. Pisarka, mimo namów, nie zgodziła się na aborcję. Tadeusz Tułasiewicz był gotów oddać syna do zakładu dla dzieci upośledzonych, jednak Lilian nigdy się na to nie zgodziła walcząc o niego z całą matczyną miłością. Mąż nie mógł się z tym pogodzić; ich małżeństwo zaczęło się rozpadać, aż wreszcie doszło do rozwodu. Lilian mobilizowała wszystkie siły i środki aby leczyć syna. Po wielu wysiłkach i operacjach udało się poprawić jego stan zdrowia - zaczął chodzić, mówić, interesować się muzyką i językami (zna angielski, niemiecki i trochę francuski). Odwiedzając swoje rodzinne strony postanowiła zakupić niewielki domek na Gruszowcu, który wyremontowała, a w 1974 roku spędiła w nim pierwsze wakacje z rodziną. Pod koniec lat 70-tych odkryto u niej ciężką chorobę - białaczkę. Pisarka jednak nie poddała się i walczyła z nią ciągle powtarzając: “Ciągle umieram. To jest to! Kocha się życie - gdy się ciągle umiera”.
Lilian Seymour- Tułasiewicz jest autorką powieści: “Dag córka Kasi”, “Dzielnica Wielkich Kufrów”, “Ostatnie Lato”, “Trzy Miłości”, “Kochanek z Nigerii”, “Konstancja”, “Miłość ma barwę popiołu”, "Parada aniołów", "Notatnik szpitalny", "Paszport do nieba” oraz cyklu opowiadań i artykułów publicystycznych. Jej książki cieszyły się w latach 70-tych dużą popularnością - szybko znikały z półek księgarskich.
Za swoją twórczość odznaczona została m. in. Złotym Krzyżem Zasługi,Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, nagrodą miasta Wrocławia za całokształt pracy twórczej oraz wieloma innymi wyróżnieniami i nagrodami. Zmarła we Wrocławiu, 27.11.2003 roku.
Opracowanie: Elżbieta Ciężadlik Biblioteka Publiczna Kasina Wielka
Lilian podczas prezentacji "Paszportu do nieba" 30 czerwca 1994 r.
Nagrobek pisarki na cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu
