Bulanda z Lubomierza

      Był na Lub^uomiyrzu taki gazda zwany Bulanda, pisoł sie Chlipała Tómasz. Car^uownik ^uokr^uopny     i baca. Bez zimó był w chałpie na Lub^uomiyrzu, a bez lat^uo na Jaw^uorzynie Kamiynicki, jak^uo baca. Ludzie d^uo nieg^uo z daleka śli, p^uo d^uoradó, c^uo sie ka stało. Z ^uOrawy, ze Śpisa, z całego P^uodhola. Nó, cy tam bydło ch^uor^uowało, cy jak. ^uÓn kcioł d^uoradzić k^uozdymu, źle nikomu nie p^uowiedzioł. Mioł z djabłami d^uo godanio. Jak kt^uo d^uo nieg^uo zaset, t^uo ^uón właził d^uo kum^uory i godoł tak:

   - Jasiu, p^uowiyc ta, c^uo sie tam stało? Stamtela wych^uodził i godoł, cym t^uo lycyć. T^uo ludzie słyseli, jag ^uón godo d^uo Jasia, ale nig nie słysoł c^uo godo Jaś. Tyn Jaś t^uo był djaboł.

   No i jakosig baba s Kóniny była p^uo t^uó d^uoradó u nieg^uo i przyznała sie w k^uościele na sp^uowiedzi ksiyndzu, ze była na Lub^uomiyrzu ^uu Bulandy.  Ksióndz nazywoł sie Gudz Józef. ^uÓn bił przy sp^uo-wiedzi.

   I tyn ksióndz c^uosi jó wyción przy ty sp^uowiedzi, t^uó babó śturknół piyńścióm. - Nie ch^uodź d^uo nie-g^uo, t^uo djaboł! ^uÓn mo z djabłami d^uo godanio, t^uo nie cłowiek! Nó, ale ta baba d^uo p^uokuty, ksióndz p^uokutó zadoł, baba sie d^uo skruchy.

   Bulanda na Lub^uomiyrzu, ale wiy jak sie ksióndz ^uodniós d^uo baby z p^uow^uodu nieg^uo. Godo se tag Bulanda: - No, p^uockojze ty Józuś, my sie tu spróbujymy. Przydziez i ty d^uó mnie.

   No i niedług^uo p^uo B^uozym Nar^uodzyniu jadó p^uo k^uolyndzie na Lub^uomiyrz z Niedźwiedzia. Ksióndz, ^uorganista, k^uościelny, b^uo Lub^uomiyrzany nolezeli d^uo k^uościoła d^uo Niedźwiedzia.

   Chytali k^uolyndo z wiyrchu, z Przysłopa, ze Rzyk. Przyjechali naprzeciw chałpy Buland^uowe, teg^uo car^uownika, plebajskimi kóniami. Kónie stanyły i nie pódó. Nijag nie p^uojadó. Mieli świynconó w^uodó przy s^uobie, krydó świynconó. Tóm w^uodóm ksióndz kr^uopi – nie pódó kónie. Ksióndz wtedy wyganio k^uościelneg^uo d^uo Bulandy, m^uoze by ^uón c^uo d^uoradził. A było z drogi m^uoze, nó, 50 me-trów d^uo jeg^uo chałpy. Nie pódzie k^uościelny, nie pódzie ^uorganista! P^uosed som ksióndz.

   Wloz d^uo jizby. Bulanda se siedzi przed piecym, grzeje sie. Ksióndz g^uo tak przywitoł ładnie: - Witojze Tomuś! C^uo słychać ^uu ciebie? A Bulanda ^uod razu: - Przysedeź i ty d^uó mnie! Jak sie baba na sp^uowiedzi przyznała, ze była u mnie, t^uoź jó wybił! Nó, ale ta ksióndz pyto: - Tomuś, d^uop^uómós c^uo, b^uo jedziemy p^uo k^uolyndzie, a tam p^uo Rzykak k^uobiyty cekajó na nos. No t^uo Bulanda wysed, przyset ku kónióm, przezegnoł sie w zod: Amyn + Świyntego Ducha + Syna + w Imie ^uOjca.

    – Nó, jedź, a wiyncy mi ta przy suchanicy sp^uowiedników nie śturkoj piynścióm, jak d^uo mnie przydó!

   Wtedy ksióndz ^uuwierzył, ze Bulanda ch^uodź mo z djabłami d^uo godanio, ale to d^uobry cłowiek, kce ludzióm pumóc. Juz ksióndz wiyncy nik^uogo nie bił.

-------------------------------------

   Na Stawiyjcu pasły dziywki kr^uowy. A N^uogoc juhasi u Bulandy. Ale z Jaw^uorzyny na Stawiyniec trza było iź d^uobre pół g^uodziny, do tego bez p^uot^uok. Wiecór dziywki na Stawiyjcu śpiywajó. N^uogoc ^uusłysoł i godo d^uo Bulandy: - Bac^uo, jagbyście mi nie bróniyli, t^uobyg p^uoset, haj, na kwiló, na Sta-wiyniec ku dziywkom,  byk  se  p^uośpiywoł ś niymi. T^uo baca mu ^uodp^uowiado: - Na c^uoz mos haj iź, jo tak zr^uobió, ze ^uóne przydó tu. In^uo sie ^uozłobuj i ^uod lewe n^uogi duzym palcym zap^uoró ^uodeprzyj ^uode drzwi. Rynkóm ci nie w^uolno drzwi ^uodymknóć. Tak zr^uobiył.

   Za pore minut dziywki ze Stawiyjca śpiywajó na Jaw^urzynie nad k^uolybóm. T^uo Bulanda godo N^uogocowi: - Nó, t^uo se ik teros puś, ^uodymknij drzwi, ale lewóm n^uogóm, duzym palcym. Inacy ci nie w^uolno ^uotworzyć! N^uogoc nie pódzie, nie ^uotworzy, b^uoi sie. Bulanda wyset, ^uotwar drzwi i godo tak: - Dziywcynta idźcie d^uo chałpy, b^uo woz Jasieg nie kce. Idźcie z p^uowr^uotym na Stawiyniec, śpiy-wojcie se ta p^uo Stawiyjcu. Za kwiló casu słychać - dziywki na Stawiyjcu śpiywajó.  Taki Bulanda był car^uownik. [1]  

Stanisław Stopa